Το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της Λετονίας (Απ. 2009-43-01/21.12.2009) κατήργησε ως αντισυνταγματικά τα μέτρα λιτότητας που επέβαλε η κυβέρνηση στο πλαίσιο της συμφωνίας (μνημόνιο) με το ΔΝΤ και την ΕΕ, για περικοπές συντάξεων στο όνομα της σωτηρίας του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας, δημιουργώντας προηγούμενο για δικαστική ανατροπή των νόμων που προωθούνται στην Ελλάδα και έχουν εφαρμοστεί σε άλλες χώρες.
Η προσφυγή ασκήθηκε από 9.000 συνταξιούχους, οι συντάξεις των οποίων είχαν μειωθεί από 10-70%. Η κυβέρνηση έχει διορία μέχρι τη 1η Ιουλίου 2015 να ολοκληρώσει την αποπληρωμή των χρημάτων που παρακρατήθηκαν από τους συνταξιούχους.
Δείτε πώς παρουσίαζε την είδηση η Ελευθεροτυπία τον περυσινό Δεκέμβρη, που ελάχιστοι την πρόσεξαν, σαν να μην μας αφορούσε τι τραβάνε στην εξωτική Λετονία από την κυβέρνησή τους, την ΕΕ και τον ΔΝΤ, και πως παρουσιάζεται η είδηση τώρα. Η Ελευθεροτυπία της 28.5 γράφει:
«Κοινός τόπος είναι η επίκληση των συνταγματικών αρχών της προστασίας του κοινωνικού κράτους δικαίου και της αναλογικότητας. «Οι διεθνείς δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν οι κρατικές Αρχές (υπουργικό συμβούλιο) απέναντι σε διεθνείς δανειστές δεν είναι ικανές από μόνες τους να δικαιολογήσουν οποιονδήποτε περιορισμό θεμελιωδών δικαιωμάτων», επισημαίνουν οι Λετονοί δικαστές.
Σύμφωνα με το λετονικό δικαστήριο, «θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών τα οποία στηρίζονται στο Σύνταγμα είναι υποχρεωτικά για τον νομοθέτη, ανεξάρτητα από την οικονομική κατάσταση του κράτους». Το άρθρο 109 του λετονικού Συντάγματος προβλέπει ότι ο καθένας έχει το δικαίωμα κοινωνικής ασφάλισης λόγω ηλικίας, ατυχήματος, ανεργίας κ.ά.
Αντίστοιχα, το άρθρο 22 παράγραφος 5 και το άρθρο 25 του ελληνικού Συντάγματος επιβάλλουν στο κράτος να μεριμνά για την κοινωνική ασφάλιση ως ο νόμος ορίζει και να εγγυάται την αρχή του κοινωνικού κράτους. Οι όποιοι περιορισμοί πρέπει να προβλέπονται ρητά και να μην παραβιάζουν την αρχή της αναλογικότητας. »
Πολύ κατατοπιστικό είναι το international press declaration by Sarah-Luzia Hassel-Reusing (human rights and civic rights activist) από 27.12.2009, όπου μεταξύ άλλων παρουσιάζει ανάλογες περιπτώσεις που θα πρέπει να έχουμε υπόψη:
"a few examples of the violation of basic rights and of structure principles of national constitutions and of universal UN human rights by IMF conditions:
- starvation because of cuts in food subventions at Bolivia (1985), Zambia (1986), Venezuela (1989), and Jordan (1989) (5)
- privatization of the water supply at South Africa because of IMF conditions even though the basic right to water (art. 27 par. 1 lit. b of the South African constitution) (6) (7)
- denial of food aid from the public millet stocks of Niger during the starvation catastrophe in 2003, because the IMF has been afraid of distortions of the competition (8)
- IMF demanded in 2009 the privatization of the Turkish financial authority (9)"
Η απόφαση του ΑΣΔ της Λετονίας στα αγγλικά υπάρχει εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου