Το έγκλημα το είχαμε προβλέψει. Γιατί ζούμε σ' αυτή τη συνοικία και ήμασταν καθημερινοί μάρτυρες της ασύδοτης δράσης των πάνοπλων ένστολων τρομοκρατών, που είχαν επιβάλλει, και πολύ πριν την 6η Δεκεμβρίου 2008, συνθήκες εσωτερικής κατοχής.
Η δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ήρθε ως συνέπεια μιας κατασταλτικής πολιτικής που στοχοποιεί τη γειτονιά μας, επιχειρώντας να εγκαθιδρύσει το νόμο της σιωπής και του δέους απέναντι στην κρατική βία.
Δυο χρόνια μετά, η κατάσταση παραμένει ίδια. Προκλητικές περιπολίες, αναιτιολόγητες επιθέσεις, προσαγωγές, τραμπουκισμοί και χυδαιολογίες κάνουν την παρουσία των συναδέλφων του Κορκονέα αισθητή σε καθημερινή βάση.
Σε μια περίοδο υπαγωγής των συνθηκών ζωής μας στον έλεγχο ΕΕ-ΔΝΤ, η αστυνομική τρομοκρατία επιλέγεται ως η μόνη δυνατότητα αυτών που ευθύνονται για τα οικονομικά αδιέξοδα για την αντιμετώπιση της παλλαϊκής αγανάκτησης. Για μια ακόμα φορά, τα Εξάρχεια χρησιμοποιούνται σαν εργαστήρι άσκησης της κρατικής τρομοκρατίας.
Δεν θα τους περάσει!
Στην οργή για τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου, προστίθεται η αποφασιστικότητα στον αγώνα ενάντια στη ραγδαία επιδείνωση των συνθηκών ζωής, σπουδών, εργασίας, υγείας, που επιβάλλει το Μνημόνιο.
Καμιά επίδειξη δύναμης από τους κρατικούς μηχανισμούς καταστολής δεν θα μας εμποδίσει να διεκδικήσουμε το δικαίωμά μας στην αξιοπρέπεια.
ΕΞΩ ΟΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΞΑΡΧΕΙΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου